De afgelopen twee weken heb ik elke dag ten minste 300 woorden geschreven. Dit is een zeer interessante challenge. Hier een paar gedachte op een rij:

Rabbit hole: Schrijven kost veel tijd. Ik had nooit verwacht dat het zo moeilijk zou zijn om elke dag consistent te schrijven. Ik heb geprobeerd om zoveel mogelijk te schrijven over onderwerpen die mij interesseren. Dat zijn vaak onderwerpen die moeilijk zijn om te doorgronden. Denk aan zelfrijdende auto's, de toekomst van technologie en zero sum games. Je moet veel lezen, begrijpen en dat vervolgens vertalen naar een stuk tekst. Elk stuk tekst dat je leest ter voorbereiding op het schrijven van je tekst is een potentiële 'rabbit hole'. Zeker over de onderwerpen waar ik nog heel weinig van af wist was het lezen van een nieuw artikel 'gevaarlijk'. De kans dat je daar termen tegen kwam die je niet begreep was groot. Voor je het wist had je 100+ tabbladen open en probeerde je van alles te doorgronden. Niet erg bevorderlijk voor het daadwerkelijke schrijfproces. Wel erg interessant en je leert een hoop onderweg.

24 uur in een dag: Schrijven gaat ten koste van andere activiteiten. Er zitten helaas maar 24 uur in een dag en de afgelopen twee weken heb ik ondervonden dat je niet alles te gelijk kan doen. Ik heb minder sociale dingen gedaan en amper gesport. Daarbij moet ik wel als kanttekening vertellen dat ik het vorige week voor elkaar kreeg om mijn arm open te halen in het zwembad. Heb uiteindelijk tot diep in de nacht in het ziekenhuis gezeten om mijn arm te laten hechten.

Streak: Dat brengt mij direct bij het volgende punt. Gamificatie werkt extreem goed! Dat bleek wel op de avond van mijn hechtingen. Direct toen ik mij open haalde in het zwembad moest ik denken aan het publiceren van mijn tekst voor die dag. Ik heb met een half bloedende arm mijn tekst afgemaakt en ben pas daarna naar het ziekenhuis gegaan. Alles op maar niet mijn streak te verliezen.